گزارشی تکان دهنده
سرطان قارچی است قابل درمان ،
اما نمیخواهند +اسناد فیلم و عکس.
همراه ملت: عکس جالبی ست، هشت میلیون انسان هرساله در سراسر دنیا از سرطان می میرند، بیشتر از نصف این تعداد تنها در ایالات متحده، و پیش بینی شده که تا سال 2030 میزان جهانی آن به 12 میلیون خواهد رسید.
سرطان بزرگترین عامل مرگ انسان های پائین 85 سال است و در آمریکا از هر چهار نفر یکی به آن مبتلا می باشد، <<هر چهار نفر یک نفر.>>
آزادی هایمان هر روز بخاطر <<حمایت اجتماع از تروریسم>> گرفته می شوند، درحالیکه تمامی آنچه که موجب رنج و آلام و همینطور مرگ و میر آنها می شود از بیماری هایی ناشی می شود که اتحادیه ها و شرکت های بزرگ صنایع شیمیایی متعلق به اشراف از پیدا کردن درمانی برای آنها بطور سیستماتیک (هدفمند و برنامه ریزی شده) امتناع می کنند.
باهم می توانیم، بله، اما اگر شرکت های دارویی اجازه بدهند. هر ساله مقدار بسیار زیادی پول از خیریه ها به دست می آید، برای پیدا کردن راه حل آن چیزی که این مؤسسات قصد ندارند پیدا کنند.
رئیس یک سازمان تحت کنترل راکفلر در اصلاح نژاد انسان <<دکتر ریچارد دِی>> در حین صحبت در کنفرانسی که در مورد تحولات آیندۀ جامعۀ جهانی در پیتزبورگ و در سال 1969 برگزار شده بود، از دکترها تقاضا می کند تا دستگاه های ضبط صوت را خاموش نمایند و نت برداری هم نکنند، تا اینکه او جزئیات یک لیست طولانی از تغییرات برنامه ریزی شده را بیان نمود. اما یکی از دکترها نت برداری کرده بود و بعدها علناً در موردش صحبت نمود.
گزارش کامل در ادامه مطلب و یا اینجا را کلیک کنید.
گزارشی تکان دهنده
سرطان قارچی است قابل درمان ،
اما نمیخواهند +اسناد فیلم و عکس.
همراه ملت: کس جالبی ست، هشت میلیون انسان هرساله در سراسر دنیا از سرطان می میرند، بیشتر از نصف این تعداد تنها در ایالات متحده، و پیش بینی شده که تا سال 2030 میزان جهانی آن به 12 میلیون خواهد رسید.
سرطان بزرگترین عامل مرگ انسان های پائین 85 سال است و در آمریکا از هر چهار نفر یکی به آن مبتلا می باشد، <<هر چهار نفر یک نفر.>>
آزادی هایمان هر روز بخاطر <<حمایت اجتماع از تروریسم>> گرفته می شوند، درحالیکه تمامی آنچه که موجب رنج و آلام و همینطور مرگ و میر آنها می شود از بیماری هایی ناشی می شود که اتحادیه ها و شرکت های بزرگ صنایع شیمیایی متعلق به اشراف از پیدا کردن درمانی برای آنها بطور سیستماتیک (هدفمند و برنامه ریزی شده) امتناع می کنند.
باهم می توانیم، بله، اما اگر شرکت های دارویی اجازه بدهند. هر ساله مقدار بسیار زیادی پول از خیریه ها به دست می آید، برای پیدا کردن راه حل آن چیزی که این مؤسسات قصد ندارند پیدا کنند.
رئیس یک سازمان تحت کنترل راکفلر در اصلاح نژاد انسان <<دکتر ریچارد دِی>> در حین صحبت در کنفرانسی که در مورد تحولات آیندۀ جامعۀ جهانی در پیتزبورگ و در سال 1969 برگزار شده بود، از دکترها تقاضا می کند تا دستگاه های ضبط صوت را خاموش نمایند و نت برداری هم نکنند، تا اینکه او جزئیات یک لیست طولانی از تغییرات برنامه ریزی شده را بیان نمود. اما یکی از دکترها نت برداری کرده بود و بعدها علناً در موردش صحبت نمود.
حالا، 40 سال گذشته است، ما می توانیم ببینیم که تا چه حد دکتر <<دی>> دقیق بوده است.<<ما می توانیم تقریباًهمۀ سرطان هارا همین حالامعالجه نمائیم. اطلاعات آن درون پرونده ای درانستیتوی راکفلرموجود است، اگر زمانی تصمیم گرفته شود که منتشر شود.>>
<<دی>> همچنین گفت که:<<با اجازه دادن به این که مردم از سرطان بمیرند جلوی رشد جمعیت گرفته خواهد شد، آدم ها ممکن است از سرطان و یا از هر چیز دیگری بمیرند>>!این مردم روحی در بدن ندارند و به همین جهت چنین کارهایی می کنند.
کمپانی های داروسازی بزرگ علاقه ای به درمان سرطان ندارد، وقتی در حال انباشتن ثروت های هنگفتی هستند که از راه زیر نظر گرفتن علائم این بیماری و با داروهایی نابود کننده و کشنده برای سلول، سموم کشتار مردم، مانند شیمی درمانی بدست می آید. امّا این فقط بخاطر پول نیست، خاندانی که از یک ریشۀ خونی هستند، اشراف حاکم، می خواهند که مردم رنج ببرند و زودتر از موعد بمیرند، به عنوان روشی برای کنترل جمعیت.
به همین علت است که هروقت کسی خارج از کمپانی های داروسازی یک روش مؤثر برای درمان سرطان کشف می کند، به سرعت توسط مؤسسات پزشکی و سازمان های دولتی مورد هدف قرار می گیرد.
یکی از اینگونه موارد دکتری ایتالیایی ست، بنام <<تولیو سیمونچینی>>، یک مرد درخشان و شجاع که از سر خم کردن در برابر فشارهای عظیمی که با آن روبرو شده و همچنان ادامه دارد، امتناع می کند، پس از این که دریافت سرطان چیست و چگونه می توان با آن مقابله کرد.
<<اتهام سیمونچینی>> این بوده که کشف کرد سرطان یک قارچ است که توسط <<کندیدا>> بوجود می آید. یک ارگانیزم مخمّر مانند، که به تعداد کم در بدن زیست می کند حتّی در افراد سالم، سیستم دفاعی بدن بطور معمول آنها را تحت کنترل نگه می دارد، اماهنگامی که کندیدا به یک قارچ قوی تبدیل می شود، برخی از مشکلات سلامتی را بدنبال خواهد داشتاز جمله سرطان.
تولیو سیمونچینی می گوید که سرطان همین عفونت های قارچی کندیدا می باشد و اینکه،توضیحات جامعۀ پزشکی درمورد سرطان به عنوان یکاختلال عمل سلولیکاملاً اشتباه است.
کندیدا
سیمونچینی یک متخصص تومورشناسی است، اختلالات متابولیک و دیابت ها، اما او از این هم بیشتر است. او یکدکتر واقعی ست، کسی کهبدنبال کشف حقیقتدر جهت مصلحت بیمارانش می باشد و از پذیرش طوطی وار دیدگاه های رسمی، اینکه دکترها چگونهبایدعمل یا فکر کنند، دوری می کند.
او عقاید متعصبانۀ موجود در<<پیروی از عقاید روشنفکرانه>>را با تمام مفروضات ثابت نشده اش، دروغ، تقلب و جعلیات آن، به چالش گرفته است. او به سختی به انتقاد از تشکیلات پزشکی می پردازد که همچنان به روش هایی که برای درمان و مقابله با اپیدمی جهانی سرطان بی فایده هستند ادامه می دهند.
از زمانی که وارد پزشکی شد، دریافت که چیزی در رابطه با روش های درمان سرطان اشتباه ست:
<<درد و رنج های وحشتناکی را می بینم. من در بخش اطفال مربوط به تومورشناسی بودم، همۀ این بچه ها می میرند. من داشتم رنج می بردم وقتی می دیدم بچه های بیچاره، با شیمیایی شدن، و با رادیواکتیو شدن می میرند.>>
عصبانیت و غم و اندوه از آنچه که شاهدش بود او را به سویتحقیق برای فهمیدن، و در نتیجه درمان این بیماری ویرانگر هدایت نمود. او تلاش خود را با ذهنی باز و یک کاغذ سفید خالی از فرضیات خشک و تعلیم ات تحمیلی توسط جریان رسمی <<جامعه پزشکی و علمی>> شروع نمود.
چه تعداد دیگر از این گونه کودکان معصوم باید با رنج و درد بمیرند تا مردم از نگاه کردن به دکتران به عنوان<<خدایان>> دانای همه چیز دست بردارند و میزانشگفت انگیز جهل موجودرا درک نمایند؟!
سیمونچینی دریافت که همۀ سرطان ها به یک صورت عمل می کنند، اهمیت ندارد که در کدام قسمت بدن و یا چه فرمی به خود بگیرند. یک عامل مشترک وجود دارد. او همچنین دریافت که توده های سرطانی همیشه سفید هستند.
دیگر چه چیزی سفید است؟ قارچ (کندیدا).
سیمونچینی متوجه شد که آنچه طبّ عمومی رایج معتقد است که یک رشد بیش از حد سلولی توسعۀ تومورهای سرطانی، در واقعسلول هایی است که سیستم دفاعی بدن برای دفاع از حمله کندیدا تولید می کند. او می گوید که مراحل به اینصورت دنبال می شود:
- بطور معمول کندیدا توسط سیستم دفاعی بدن تحت کنترل نگه داشته می شوند، امّا هنگامی که آن به تحلیل رود و تضعیف شود، کندید می تواند توسعه یابد و یک <<کلنی>> بسازد.
- بطور خلاصه کندیدا به یکی از اعضای درونی بدن نفوذ می کند و سیستم دفاعی می باید با این تهدید به روش دیگری جواب دهد.
- این >> روش >> ساختن یک دیوارۀ دفاعی با سلول های خودش می باشد و این گسترش یافتگی ست که ما آن راسرطانمی نامیم.
آنچه که اجازه می دهد سرطان بروز نماید، همانطور که در کتاب هایم در طول این سالها گفته ام، یک سیستم دفاعی تضعیف شده است. وقتی که آن مؤثر عمل کند، مشکل را قبل از اینکه از کنترل خارج شود مهار می کند، و کندیدا را تحت کنترل نگه می دارد.
این بیان می کند که پراکنده شدن سرطان به قسمتهای دیگر بدن به دلیل بدخیم بودن سلول ها و در رفتن از منشأسان است. سیمونوچی هم چنین گفت: همیشه این طور نیست. دلیل واقعی منتشر شدن سرطان برانگیخته شدن قارچهای کاندیدا و فرار کردن از منشأشان است.
امّا نگاه کن که درست هنگامی که تعداد سرطانی ها در سراسر جهان هر چه بیشتر افزایش پیدا می کرد چه اتفاقی در حال رخ دادن بود. یک جنگ تمام عیار و حساب شده بر علیه سیستم دفاعی بدن انسان ها که در هر دهه موذیانه تشدید شده است.
سیستم دفاعی توسط افزوده های خطرناک به نوشیدنی و غذا، کشاورزی شیمیایی، واکسیناسیون، تکنولوژی الکترومغتاطیسی و مایکرویوی، داروهای کمپانی های داروسازی، استرس موجود در زندگی مدرن وخیلی چیزهای دیگر.
چه دفاعی کودکان امروز خواهند داشت وقتی 25 واکسن تا قبل از دو سالگی به آنها تحمیل می شود، درست موقعی که این سیستم درحال شکل گرفتن است؟
این روشی ست که خانواده های اشرافایلومیناتیبرای کنترل انبوه جمعیت در نظر گرفته اند. با برچیدن دفاع طبیعی بدن در مقابل بیماری ها.
حال شُک واقعی در اینست که، چه چیز سیستم دفاعی را از همه سریعتر نابود می کند؟
شیمی درمانی
پرتونگاری را هم به آن اضافه نمائید. <<شیمی درمانی برای کشتن سلول طراحی شده است>>، به همین سادگی.
آخرین درجۀ مراقبت های سرطانی امروزه مسموم نمودن بیمار و امید داشتن به این است که سلول های سرطانی را زودتر بکشند قبل از اینکه به اندازۀ کافی سلول های سالم بیمار را نابود کنند.
امّا صبر کن، این سّم شیمی درمانی سلول های سیستم دفاعی را می کشد و آنها را تکه پاره می کند. و کندیدا هنوز در آنجاست.
این سیستم دفاعی ویران شدۀ بدن نمی تواند بطور مؤثر به کندیدا پاسخ دهد، و کندیدا به قسمت های دیگر بدن سرایت می کند تا پروسۀ دیگری را آغاز نماید. حتّی کسانی که به نظر می رسند که علاج یافته اند پس از عمل جراحی یا شیمی درمانی و همه گونه چک آپ پاک و عاری شدن از تومورها راهم دریافت نموده اند، فقط ساعتی در حال تیک تیک کردن هستند.
سیستم دفاعی بدن آنها ویران شده است و فقط مدتی زمان می برد تا کندیدا باعث برگشت دوباره شود. بطور خلاصه:
شیمی درمانی کسانی را می کشد که تصور می رود در حال درمان آن هاست.
البته، بجز گرفتن زندگی کار دیگری نمی تواند انجام دهد. یک نوع سّم است که نابود کنندۀ سیستمی ست که ما برای سلامتی و قوی بودن به آن نیاز داریم، وقتی می خواهیم درمان شویم.
وقتی دکتر سیمونچینی دریافت که سرطان یک عفونت یا هجوم قارچی ست، بدنبال تحقیق در مورد چیزی رفت کهقارچ را بکشدو در نتیجه سرطان را از بین ببرد. او متوجه شد که داروهای ضد قارچ کارگر نمی باشند، زیرا قارچ ها به سرعت تغییر رفتار می دهند و حتّی از دارویی که برای کشتن آنها تجویز شده تغذیه می کنند.
در عوض، سیمونچینی چیزی بسیار، بسیار ساده تر پیدا کرد.<<سدیم بی کربنات>>. آری، مادۀ اصلی مورد استفاده در نان پزی.
او از این استفاده کرد چون یک نابود کننده قوی قارچ ها می باشد، و بر خلاف داروها، کندیدا نمی تواند خود را با آن<<تطبیق>>دهد. سدیم بی کربنات از راه دهان و توسط آندوسکوپی اعمال می گیرد، یک لولۀ دراز که دکترها برای دیدن داخل بدن و بدون عمل جراحی از آن استفاده می کنند. این اجازه را می دهد که سدیم بی کربنات مستقیم بر روی سرطان (قارچ) قرار داده شود.
مصریان قدیم خواص درمانی مواد ضد قارچ را می شناختند و کتابهای هندی تا هزار سال قبل توصیه نمودند که:<<مواد قلیایی دارای قدرت قوی در مبارزه با سرطان هستند.>>
در 1983، دکتر سیمونچینی یک مرد ایتالیایی را معالجه نمود، <<جنارو سانگرمانو>>، کسی که با داشتن سرطان ریه فقط چند ماه مهلت زندگی کردن برای او تعیین کرده بودند. چند ماه بعد او نمرد، او سالم به زندگی بازگشتو سرطان از بین رفته بود.
موفقیت های بیشتری ادامه یافت و سیمونچینی یافته های خود را به سازمان بهداشت ایتالیا معرفی نمود به امید اینکه آن ها ذر آزمایشات علمی تحقیقی، نشان دهند که این کار درست است، امّا او درحال فهمیدنمقدار واقعی حقه بازی و فریبکاری در نظام پزشکیبود.
مقامات نه تنها مدارک و مستندات او را نادیده گرفتند، بلکه او راازتجویز درمان هایی که مورد تأیید سازمان نظام پزشکی نیست محروم نمودند. آری، من واقعاً همین را گفتم. <<برای تجویز کردن درمان هایی که مورد تأیید نیست.>> (درمان موجود است ولی مورد تأیید قرار نمی گیرد)
او توسط رسانه های رقت انگیز زیر یک رشته حملات شریر و تمسخر کننده قرار گرفت، سپس سه سال بخاطر ایجاد مرگ اشتباهی بیمارانی که تحت مراقبت او قرار گرفته بودندزندانی شد. دستور به هر گوشه ای رسیده بود که، سیمونچینی را هدف قرار دهید.
مقامات نظام پزشکی گفتند که، <<ادعای او در مورد بی کربنات سدیمدیوانگی و خطرناک است.>> (البته فقط برای منافع کمپانی های داروسازی خطرناک است.) یکی از <<رهبران دکترها>> حتّی با چرند گویی سدیم بی کربنات را یک<<مادۀ مخدر>>نامید!
در تمام این مدت میلیون ها نفر از سرطان در حال مردن بودند که می توانستند بطور مؤثر درمان شوند. این انسان نماها هیچ اهمیتی نمی دهند.
دکتر تولیو سیمونچینی خوشبختانه،آدم ترسوئی نیستو در اینترنت و گفتگوهای مردمی به انتشار کار خود ادامه داد. می دانم که او موفقیت های قابل توجهی در کاهش و حذف کاملاً واقعی حتّی بعضی ازسرطان ها که در مراحل پیشرفته و نهایی قرار داشته اندبا استفاده از بی کربنات سدیم کسب نموده است. در بعضی موارد این ممکن است ماه ها طول بکشد، امّا در بعضی دیگر، مانند سرطان سینه که تومور به آسانی در دسترس می باشد، در چند روزمحو می شود.
مردم همچنین تحت راهنمایی های دکتر سیمونچینی در حالمعالجه کردن هستندو در آخر این مقاله لینک هایی را قرار می دهم که شما صحبت ها و تجربیات افرادی را که از این طریق معالجه و درمان شده اند را می توانید مشاهده نمائید.
در آوریل گذشته طی مقاله ای یافته های دو محقق و دانشمند انگلیسی را مورد بحث قرار دادم که ثابت نموده اند سرطان قارچ می باشد، <<پروفسور گری پاتر>> از گروه کشف داروی سرطان و <<پروفسور دَن بورک>>. مجموع یافته های این دو آشکار نموده که:
سلول های سرطانی دارای نوعی <<نشان شیمیایی>> منحصربفرد هستند که سلول های عادی فاقد آن هستند، یک نوع آنزیم که (سیپ-وان-بی-وان تلفظ می شود). آنزیم ها پروتئین هستند که نقش کاتالیزور (سرعت بخشیدن) را در فرآیندهای شیمیایی برعهده دارند.
(سیپ-وان-بی-وان) ساختمان شیمیایی چیزی را تغییر می دهد که <<سالوسترول>> نامیده می شود که بطور طبیعی در بسیاری از میوه ها و سبزیجات پیدا می شوند. این تغییر شیمیایی سالوسترول را به یک عامل کشندۀ سلول های سرطانی تبدیل می کند، امّا هیچ صدمه ای به سلول های سالم وارد نمی کند.
درباره این سایت